-
1 injustum
in-justus, a, um, adj., that is contrary to right and justice, unjust, wrongful, unreasonable, excessive, oppressive, severe.I.In gen., unsuitable, oppressive, excessive (rare):II.onus ( = immodicum),
Cic. Or. 10, 35:faenus,
Liv. 42, 5:injustis collatum viribus hostem,
unequal, Stat. Th. 6, 774.—In partic., unjust, wrongful:1.vir maleficus naturā et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57; id. Fl. 38, 97:noverca,
harsh, severe, Verg. E. 3, 33:homine imperito numquam quidquam injustius,
Ter. Ad. 1, 2, 18:emori, ne aliquid faciat injustum,
Lact. 5, 13, 15:Samnites Sidicinis injusta arma cum intulissent,
Liv. 7, 29, 4:injusto carpere dente,
with envious, malicious tooth, Ov. P. 3, 4, 73:mare,
id. Am. 2, 11, 12:iracundia,
Cic. de Or. 2, 50, 203:id quam injustum in patriam... esset, non videbat,
id. Off. 3, 21, 82:injustissima atque acerbissima incommoda,
id. Fam. 5, 17, 1:injustaque regna tenebat,
unjustly gotten, Ov. M. 5, 277.— Subst.: injustum, i, n., injustice:jura inventa metu injusti fateare necesse est,
Hor. S. 1, 3, 111. — Adv.: injustē.In gen., i. q. injuriā, wrongfully, unfairly:2.morbus non injuste terret,
not without cause, Cels. 7, 3.—In partic., unjustly:imperare alicui,
Plaut. Capt 2, 2, 58: in aliquem dicere, id. Bacch. 3, 3, 59:facis injuste si putas, etc.,
Cic. Fl. 17, 41; id. Off. 1, 7, 23; 3, 21, 84 al.:male et injuste facere,
Nep. Them. 7 fin. — Sup.:injustissime,
Sall. J. 85, 43. -
2 injustus
in-justus, a, um, adj., that is contrary to right and justice, unjust, wrongful, unreasonable, excessive, oppressive, severe.I.In gen., unsuitable, oppressive, excessive (rare):II.onus ( = immodicum),
Cic. Or. 10, 35:faenus,
Liv. 42, 5:injustis collatum viribus hostem,
unequal, Stat. Th. 6, 774.—In partic., unjust, wrongful:1.vir maleficus naturā et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57; id. Fl. 38, 97:noverca,
harsh, severe, Verg. E. 3, 33:homine imperito numquam quidquam injustius,
Ter. Ad. 1, 2, 18:emori, ne aliquid faciat injustum,
Lact. 5, 13, 15:Samnites Sidicinis injusta arma cum intulissent,
Liv. 7, 29, 4:injusto carpere dente,
with envious, malicious tooth, Ov. P. 3, 4, 73:mare,
id. Am. 2, 11, 12:iracundia,
Cic. de Or. 2, 50, 203:id quam injustum in patriam... esset, non videbat,
id. Off. 3, 21, 82:injustissima atque acerbissima incommoda,
id. Fam. 5, 17, 1:injustaque regna tenebat,
unjustly gotten, Ov. M. 5, 277.— Subst.: injustum, i, n., injustice:jura inventa metu injusti fateare necesse est,
Hor. S. 1, 3, 111. — Adv.: injustē.In gen., i. q. injuriā, wrongfully, unfairly:2.morbus non injuste terret,
not without cause, Cels. 7, 3.—In partic., unjustly:imperare alicui,
Plaut. Capt 2, 2, 58: in aliquem dicere, id. Bacch. 3, 3, 59:facis injuste si putas, etc.,
Cic. Fl. 17, 41; id. Off. 1, 7, 23; 3, 21, 84 al.:male et injuste facere,
Nep. Them. 7 fin. — Sup.:injustissime,
Sall. J. 85, 43. -
3 invidus
invĭdus, a, um, adj. [invideo], envious (class.):neque ambitiosus imperator neque invidus,
Cic. Mur. 9, 20:invida me spatio natura coercuit,
Ov. Tr. 2, 531:Lycus,
Hor. C. 3, 9, 23.— Subst.: invĭdus, i, m., an envious person, a hater:invidus alterius macrescit rebus opimis,
Hor. Ep. 1, 5, 27; Verg. Cul. 5.—Mostly plur.:mei,
Cic. Fam. 7, 2, 3:istos invidos di perdant,
Ter. Hec. 3, 5, 19; Tac. Dial. 34:invidi, malevoli et lividi,
Cic. Tusc. 4, 12, 28:tui invidi,
id. Fam. 1, 4, 2. — With dat.:o Fortuna viris invida fortibus,
Sen. Herc. Fur. 524:aegris,
Hor. Ep. 1, 15, 7.—With gen., envious of a thing:laudis invidus,
Cic. Fl. 1, 2:ille Martini non invidus gloriarum,
Sulp. Sev. Dial. 3, 17, 5.— Absol.:populus invidus etiam potentiae in crimen vocabantur—domum revocat,
Nep. Timoth. 3, 5.—Also of inanim. and abstr. things:noxque fuit praeceps, et coeptis invida nostris,
hostile, inimical, unfavorable, Ov. M. 9, 485:invida fata piis,
Stat. Th. 10, 384:fatum,
Phaedr. 5, 6, 5:fatorum series,
Luc. 1, 70:cura,
Hor. Ep. 1, 10, 18:et jam dente minus mordeor invido,
id. C. 4, 3, 10:taciturnitas,
id. ib. 4, 8, 24:aetas,
id. ib. 1, 11, 7. -
4 invidendus
1.in-vĭdĕo, vīdi, vīsum, 2, v. a.I.Lit.A.In gen., i. q. baskainein (fascinare), to look askance at, to look maliciously or spitefully at, to cast an evil eye upon (only anteclass.).—With acc.: ut est in Menalippo: quisnam florem liberūm invidit meūm? Male Latine videtur; sed praeclare Attius; ut enim videre, sic invidere florem rectius, quam flori. Nos consuetudine prohibemur;B.poëta jus suum tenuit et dixit audacius,
Cic. Tusc. 3, 9, 20.— Absol.:ne quis malus invidere possit,
produce misfortune by his evil eye, Cat. 5, 12 sq. —Trop., to be prejudiced against one, to be influenced by prejudice:II.semper dignitatis iniquus judex est, qui aut invidet aut favet,
Cic. Planc. 3, 7; cf.:cui nisi invidisset is, etc.,
id. Fam. 5, 21, 2.—Transf.A. (α).With dat. of the person or thing exciting the feeling:(β).malim mihi inimicos invidere quam inimicis me meis,
Plaut. Truc. 4, 2, 30:invident homines maxime paribus aut inferioribus,
Cic. de Or. 2, 52, 209; id. Ac. 2, 2, 7:probus invidet nemini,
id. Univ. 3:bonis,
Sall. C. 51, 38:invidet ipsa sibi,
Ov. F. 2, 591:Troasin,
id. H. 13, 137.— Pass. impers.:sibi ne invideatur,
Plaut. Bacch. 3, 6, 15:illi, quibus invidetur,
id. Truc. 4, 2, 32:invidia dicitur... etiam in eo cui invidetur,
Cic. Tusc. 4, 7, 16:si is cui invidetur, et invidet,
Sen. Ep. 84, 11. — Of the thing:eorum commodis,
Plaut. Most. 1, 3, 149:honori,
Verg. A. 5, 541; Cic. Agr. 2 fin.:virtuti,
id. Balb. 6, 15; id. de Or. 2, 51, 208:virtuti vestrae,
Sall. C. 58, 21:omnia tunc quibus invideas si lividulus sis,
Juv. 11, 110.—Alicui in aliqua re:(γ).in qua (purpura) tibi invideo, quod, etc.,
Cic. Fl. 29, 70:in hoc Crasso,
id. de Or. 2, 56, 228.—Alicui with gen. of the thing ( poet.):(δ).neque ille Sepositi ciceris nec longae invidit avenae,
Hor. S. 2, 6, 84.—Alicui aliqua re:(ε).non inviderunt laude sua mulieribus viri Romani,
Liv. 2, 40, 11:nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2; so with abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22; id. Germ. 33:nec invidebo vobis hac arte,
Sen. Q. N. 4 praef. §7: qua (ratione) nulli mortalium invideo,
id. de Vit. Beat. 24, 6; cf.:si anticum sermonem nostro comparemus, paene jam quidquid loquimur figura est, ut hac re invidere, non ut omnes veteres et Cicero praecipue, hanc rem,
Quint. 9, 3, 11. —With ob: ob secundas res malorum hominum, Sen. de Ira, 1, 16, 5. —(ζ).Absol.:(η).qui invident, eorum, etc.,
of envious men, Plaut. Most. 1, 3, 149; Cic. Tusc. 4, 8, 17:qui invidet minor est,
Plin. Ep. 6, 17, 4; Cic. Brut. 50, 188:non equidem invideo,
Verg. E. 1, 11; Ov. Tr. 1, 1, 1; id. P. 1, 8, 8:invidit Clytie,
id. M. 4, 234.—Alicui aliquid (mostly post-class.; not in Cic.; cf.(θ).Krebs, Antibarb. p. 624 sq.): fama fuit Monuni Dardanorum principis filiam pacto fratri eum invidisse,
Liv. 44, 30, 4 Weissenb.:sibi laudem,
Curt. 9, 4, 21:nobis caeli te regia, Caesar, invidet,
Verg. G. 1, 504:mihi senectus invidet imperium,
id. A. 8, 509; cf.:Liber pampineas invidit collibus umbras,
i. e. deprives of, id. E. 7, 58 Forbig. ad loc.; cf. D. infra; Ov. F. 4, 86:homini misero medicinam,
Petr. 129:sibi voluptatem,
Spart. Hadr. 20 init.; Val. Max. 4, 3, ext. 1. —Alicui with object-clause:(ι).invidere alii bene esse, tibi male esse, miseriast,
Plaut. Truc. 4, 2, 31:nullus est cui non invideant rem secundam optingere,
id. Bacch. 3, 6, 14.—Aliquid alone, to envy the possession of, envy one on account of:B.oro vos id mihi dare quod multi invideant, plures concupiscant,
Nep. Thras. 4, 2:nam quis invideat mala,
Sen. Herc. Oet. 36; cf.: haec qui gaudent, gaudeant perpetuo suo bono;qui invident, etc.,
Plaut. Most. 1, 3, 49. — Pass.: ego cur, acquirere pauca Si possum, invideor? (for cur mihi invidetur) am I envied? Hor. A. P. 56.— Impers.:invidetur enim commodis hominum ipsorum,
Cic. de Or. 2, 51:non dixi invidiam, quae tum est, cum invidetur,
id. Tusc. 3, 9, 20.— Hence, P. a., invĭdendus, a, um, enviable:aula,
Hor. C. 2, 10, 7:postis,
id. ib. 3, 1, 45; Sen. Const. Sap. 13, 3. —To be loath, be unwilling; with a foll. inf. ( poet.):C.invidens deduci triumpho,
Hor. C. 1, 37, 30. —With abl.: invidere igne rogi miseris, to grudge, i. e. not grant a burning and burial, Luc. 7, 798.—With inf.:his te quoque jungere, Caesar, Invideo,
am not willing, Luc. 2, 550.—To emulate, aspire to rival:D.Caesar et se illius gloriae invidere, et illum suae invidisse dixit,
Val. Max. 5, 1, 10.—To hinder, prevent; to refuse, deny:1.plurima, quae invideant pure apparere tibi rem,
Hor. S. 1, 2, 100:invidisse deos, ut Conjugium optatum viderem,
Verg. A. 11, 269; cf.:tene invidit fortuna mihi, ne, etc.,
id. ib. 11, 43:Cereri totum natura concessit, oleum ac vinum non invidit tautum,
Plin. 15, 2, 3, § 8:nobis invidit inutile ferrum,
Ov. P. 2, 8, 59: nec famam invidit Apollo, Sil. 4, 400.—With dat. and abl.:tibi laude, nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2.— With abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22:exemplo,
id. ib. 15, 63:spectaculo proelii,
id. G. 33:bona morte,
Plin. Ep. 2, 20, 8.—Hence,invĭdens, entis, P. a., envious:2.nocere invidenti,
Cic. Tusc. 4, 8, 17; Hor. C. 1, 37, 30; Vell. 2, 73, 1:sive apud cupidos sive apud invidentes dicendum habuerit orator,
Tac. Dial. 31 med. —invīsus, a, um, P. a.a. (α).Of persons, animals, etc.:(β).persona lutulenta, impura, invisa,
Cic. Rosc. Com. 7, 20:Cato,
id. Dom. 25, 65:suspectos alios invisosque efficere,
Liv. 41, 24, 18:me invisum meo patri esse intellego,
Plaut. Merc. 1, 1, 79:invisos nos esse illos,
Ter. Hec. 3, 1, 48:deo,
Cic. N. D. 2, 66, 167:caelestibus,
Verg. A. 1, 387:divis,
id. ib. 2, 647:Minervae,
id. G. 4, 246; Ov. Am. 2, 6, 34:dominae deae,
id. ib. 3, 13, 18:infamem invisumque plebei Claudium facere,
Liv. 27, 20, 11:ne invisi apud incolas forent, caverunt,
Just. 36, 2, 15; Quint. 3, 7, 19; 5, 13, 38:(Helena) abdiderat sese atque aris invisa sedebat,
Verg. A. 2, 574 Forbig. ed. 4 ad loc.; cf.:Tyndaridis facies invisa,
id. ib. 2, 601. — Comp.:quo quis versutior et callidior est, hoc invisior et suspectior,
Cic. Off. 2, 9.— Sup.:ipsi invisissimus fuerat,
Plin. Ep. 2, 20.—Of inanim. and abstr. things:b.cupressus,
Hor. C. 2, 14, 23:negotia,
id. Ep. 1, 14, 17:dis inmortalibus oratio nostra,
Cic. de Imp. Pomp. 16, 47:regna dis invisa,
Verg. A. 8, 245:Troja jacet Danais invisa puellis,
Ov. H. 1, 3:improbitas judici,
Quint. 6, 4, 15:potestatem invisam facere,
Liv. 3, 9, 10:nomen Romanum ad aliquem,
id. 24, 32, 2:omnia invisa efficere,
id. 42, 42, 5:lux,
Verg. A. 4, 631:facies,
id. ib. 9, 734:vita,
id. ib. 11, 177:lumina,
id. ib. 12, 62:aurum,
Prop. 3, 5, 3:locus,
Ov. P. 2, 8, 64:liberalitas,
Curt. 8, 8, 9:Macedonum nomen,
id. 10, 1, 4.—In act. sense = inimicus, hostile, malicious (rare and poet.):2.invisum quem tu tibi fingis,
Verg. A. 11, 364; cf.:quae tanta licentia ferri, Gentibus invisis Latium praebere cruorem,
Luc. 1, 9:invisa belli consulibus fugiens mandat decreta senatus,
id. 1, 488.in-vĭdĕo, false reading for non vidit, App. Mag. p. 391 Oud. -
5 invideo
1.in-vĭdĕo, vīdi, vīsum, 2, v. a.I.Lit.A.In gen., i. q. baskainein (fascinare), to look askance at, to look maliciously or spitefully at, to cast an evil eye upon (only anteclass.).—With acc.: ut est in Menalippo: quisnam florem liberūm invidit meūm? Male Latine videtur; sed praeclare Attius; ut enim videre, sic invidere florem rectius, quam flori. Nos consuetudine prohibemur;B.poëta jus suum tenuit et dixit audacius,
Cic. Tusc. 3, 9, 20.— Absol.:ne quis malus invidere possit,
produce misfortune by his evil eye, Cat. 5, 12 sq. —Trop., to be prejudiced against one, to be influenced by prejudice:II.semper dignitatis iniquus judex est, qui aut invidet aut favet,
Cic. Planc. 3, 7; cf.:cui nisi invidisset is, etc.,
id. Fam. 5, 21, 2.—Transf.A. (α).With dat. of the person or thing exciting the feeling:(β).malim mihi inimicos invidere quam inimicis me meis,
Plaut. Truc. 4, 2, 30:invident homines maxime paribus aut inferioribus,
Cic. de Or. 2, 52, 209; id. Ac. 2, 2, 7:probus invidet nemini,
id. Univ. 3:bonis,
Sall. C. 51, 38:invidet ipsa sibi,
Ov. F. 2, 591:Troasin,
id. H. 13, 137.— Pass. impers.:sibi ne invideatur,
Plaut. Bacch. 3, 6, 15:illi, quibus invidetur,
id. Truc. 4, 2, 32:invidia dicitur... etiam in eo cui invidetur,
Cic. Tusc. 4, 7, 16:si is cui invidetur, et invidet,
Sen. Ep. 84, 11. — Of the thing:eorum commodis,
Plaut. Most. 1, 3, 149:honori,
Verg. A. 5, 541; Cic. Agr. 2 fin.:virtuti,
id. Balb. 6, 15; id. de Or. 2, 51, 208:virtuti vestrae,
Sall. C. 58, 21:omnia tunc quibus invideas si lividulus sis,
Juv. 11, 110.—Alicui in aliqua re:(γ).in qua (purpura) tibi invideo, quod, etc.,
Cic. Fl. 29, 70:in hoc Crasso,
id. de Or. 2, 56, 228.—Alicui with gen. of the thing ( poet.):(δ).neque ille Sepositi ciceris nec longae invidit avenae,
Hor. S. 2, 6, 84.—Alicui aliqua re:(ε).non inviderunt laude sua mulieribus viri Romani,
Liv. 2, 40, 11:nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2; so with abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22; id. Germ. 33:nec invidebo vobis hac arte,
Sen. Q. N. 4 praef. §7: qua (ratione) nulli mortalium invideo,
id. de Vit. Beat. 24, 6; cf.:si anticum sermonem nostro comparemus, paene jam quidquid loquimur figura est, ut hac re invidere, non ut omnes veteres et Cicero praecipue, hanc rem,
Quint. 9, 3, 11. —With ob: ob secundas res malorum hominum, Sen. de Ira, 1, 16, 5. —(ζ).Absol.:(η).qui invident, eorum, etc.,
of envious men, Plaut. Most. 1, 3, 149; Cic. Tusc. 4, 8, 17:qui invidet minor est,
Plin. Ep. 6, 17, 4; Cic. Brut. 50, 188:non equidem invideo,
Verg. E. 1, 11; Ov. Tr. 1, 1, 1; id. P. 1, 8, 8:invidit Clytie,
id. M. 4, 234.—Alicui aliquid (mostly post-class.; not in Cic.; cf.(θ).Krebs, Antibarb. p. 624 sq.): fama fuit Monuni Dardanorum principis filiam pacto fratri eum invidisse,
Liv. 44, 30, 4 Weissenb.:sibi laudem,
Curt. 9, 4, 21:nobis caeli te regia, Caesar, invidet,
Verg. G. 1, 504:mihi senectus invidet imperium,
id. A. 8, 509; cf.:Liber pampineas invidit collibus umbras,
i. e. deprives of, id. E. 7, 58 Forbig. ad loc.; cf. D. infra; Ov. F. 4, 86:homini misero medicinam,
Petr. 129:sibi voluptatem,
Spart. Hadr. 20 init.; Val. Max. 4, 3, ext. 1. —Alicui with object-clause:(ι).invidere alii bene esse, tibi male esse, miseriast,
Plaut. Truc. 4, 2, 31:nullus est cui non invideant rem secundam optingere,
id. Bacch. 3, 6, 14.—Aliquid alone, to envy the possession of, envy one on account of:B.oro vos id mihi dare quod multi invideant, plures concupiscant,
Nep. Thras. 4, 2:nam quis invideat mala,
Sen. Herc. Oet. 36; cf.: haec qui gaudent, gaudeant perpetuo suo bono;qui invident, etc.,
Plaut. Most. 1, 3, 49. — Pass.: ego cur, acquirere pauca Si possum, invideor? (for cur mihi invidetur) am I envied? Hor. A. P. 56.— Impers.:invidetur enim commodis hominum ipsorum,
Cic. de Or. 2, 51:non dixi invidiam, quae tum est, cum invidetur,
id. Tusc. 3, 9, 20.— Hence, P. a., invĭdendus, a, um, enviable:aula,
Hor. C. 2, 10, 7:postis,
id. ib. 3, 1, 45; Sen. Const. Sap. 13, 3. —To be loath, be unwilling; with a foll. inf. ( poet.):C.invidens deduci triumpho,
Hor. C. 1, 37, 30. —With abl.: invidere igne rogi miseris, to grudge, i. e. not grant a burning and burial, Luc. 7, 798.—With inf.:his te quoque jungere, Caesar, Invideo,
am not willing, Luc. 2, 550.—To emulate, aspire to rival:D.Caesar et se illius gloriae invidere, et illum suae invidisse dixit,
Val. Max. 5, 1, 10.—To hinder, prevent; to refuse, deny:1.plurima, quae invideant pure apparere tibi rem,
Hor. S. 1, 2, 100:invidisse deos, ut Conjugium optatum viderem,
Verg. A. 11, 269; cf.:tene invidit fortuna mihi, ne, etc.,
id. ib. 11, 43:Cereri totum natura concessit, oleum ac vinum non invidit tautum,
Plin. 15, 2, 3, § 8:nobis invidit inutile ferrum,
Ov. P. 2, 8, 59: nec famam invidit Apollo, Sil. 4, 400.—With dat. and abl.:tibi laude, nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2.— With abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22:exemplo,
id. ib. 15, 63:spectaculo proelii,
id. G. 33:bona morte,
Plin. Ep. 2, 20, 8.—Hence,invĭdens, entis, P. a., envious:2.nocere invidenti,
Cic. Tusc. 4, 8, 17; Hor. C. 1, 37, 30; Vell. 2, 73, 1:sive apud cupidos sive apud invidentes dicendum habuerit orator,
Tac. Dial. 31 med. —invīsus, a, um, P. a.a. (α).Of persons, animals, etc.:(β).persona lutulenta, impura, invisa,
Cic. Rosc. Com. 7, 20:Cato,
id. Dom. 25, 65:suspectos alios invisosque efficere,
Liv. 41, 24, 18:me invisum meo patri esse intellego,
Plaut. Merc. 1, 1, 79:invisos nos esse illos,
Ter. Hec. 3, 1, 48:deo,
Cic. N. D. 2, 66, 167:caelestibus,
Verg. A. 1, 387:divis,
id. ib. 2, 647:Minervae,
id. G. 4, 246; Ov. Am. 2, 6, 34:dominae deae,
id. ib. 3, 13, 18:infamem invisumque plebei Claudium facere,
Liv. 27, 20, 11:ne invisi apud incolas forent, caverunt,
Just. 36, 2, 15; Quint. 3, 7, 19; 5, 13, 38:(Helena) abdiderat sese atque aris invisa sedebat,
Verg. A. 2, 574 Forbig. ed. 4 ad loc.; cf.:Tyndaridis facies invisa,
id. ib. 2, 601. — Comp.:quo quis versutior et callidior est, hoc invisior et suspectior,
Cic. Off. 2, 9.— Sup.:ipsi invisissimus fuerat,
Plin. Ep. 2, 20.—Of inanim. and abstr. things:b.cupressus,
Hor. C. 2, 14, 23:negotia,
id. Ep. 1, 14, 17:dis inmortalibus oratio nostra,
Cic. de Imp. Pomp. 16, 47:regna dis invisa,
Verg. A. 8, 245:Troja jacet Danais invisa puellis,
Ov. H. 1, 3:improbitas judici,
Quint. 6, 4, 15:potestatem invisam facere,
Liv. 3, 9, 10:nomen Romanum ad aliquem,
id. 24, 32, 2:omnia invisa efficere,
id. 42, 42, 5:lux,
Verg. A. 4, 631:facies,
id. ib. 9, 734:vita,
id. ib. 11, 177:lumina,
id. ib. 12, 62:aurum,
Prop. 3, 5, 3:locus,
Ov. P. 2, 8, 64:liberalitas,
Curt. 8, 8, 9:Macedonum nomen,
id. 10, 1, 4.—In act. sense = inimicus, hostile, malicious (rare and poet.):2.invisum quem tu tibi fingis,
Verg. A. 11, 364; cf.:quae tanta licentia ferri, Gentibus invisis Latium praebere cruorem,
Luc. 1, 9:invisa belli consulibus fugiens mandat decreta senatus,
id. 1, 488.in-vĭdĕo, false reading for non vidit, App. Mag. p. 391 Oud. -
6 aemulus
aemulus adj. [2 IC-, AIC-], striving earnestly after, emulating, rivalling, vying with, emulous: laudis: studiorum: itinerum Herculis, L. — Envious, jealous, grudging, malicious: Triton, V.— As subst, a rival: alqm tamquam aemulum removere. — Of things, rivalling, comparable, similar: tibia tubae, H.: Carthago inperi Romani, S.* * *Iaemula, aemulum ADJenvious, jealous, grudging, (things) comparable/equal (with/to)IIrival, competitor, love rival; diligent imitator/follower; equal/peer -
7 obliquus
oblīquus ( oblīcus, v. Orthogr. Vergl. p. 449 Wagner), a, um, adj. [ob and liquus; root lek-; Gr. lechrios, lechris, slantwise (cf.: loxos, Loxias); Lat. licinus, limus, luxus, luxare], sidelong, slanting, awry, oblique (freq. and class.; cf.: transversus, imus).I.Lit.:II.motus corporis, pronus, obliquus, supinus,
Cic. Div. 1, 53, 120:hos partim obliquos, partim aversos, partim etiam adversos stare vobis,
on one side of you, sideways, id. Rep. 6, 19, 20:obliquo claudicare pede,
Ov. Am. 2, 17, 20:sublicae,
Caes. B. G. 4, 17:ordines,
id. ib. 7, 73:iter,
id. B. C. 1, 70:obliquam facere imaginem,
a side-likeness, profile, Plin. 35, 10, 36, § 90:chordae,
i. e. of the triangular harp, Juv. 3, 64:verris obliquum meditantis ictum Sanguine donare,
Hor. C. 3, 22, 7:obliquo dente timendus aper,
Ov. H. 4, 104:rex aquarum cursibus obliquis fluens,
id. M. 9, 18:radix,
id. ib. 10, 491:obliquo capite speculari,
Plin. 8, 24, 36, § 88:non istic obliquo oculo mea commoda quisquam Limat,
with a sidelong glance, an envious look, Hor. Ep. 1, 14, 37:non obliquis oculis sed circumacto capite cernere,
Plin. 11, 37, 55, § 151:obliquoque notat Proserpina vultu,
Stat. S. 2, 6, 102.— Adverbial phrases: ab obliquo, ex obliquo, per obliquum, in obliquum, obliquum, from the side, sideways, not straight on:ab obliquo,
Ov. R. Am. 121:nec supra ipsum nec infra, sed ex obliquo,
Plin. 2, 31, 31, § 99:serpens per obliquum similis sagittae Terruit mannos,
Hor. C. 3, 27, 6:cancri in obliquom aspiciunt,
Plin. 11, 37, 55, § 152: obliquum, obliquely, askance:oculis obliquum respiciens,
App. M. 3, p. 140.— Comp.:quia positio signiferi circa media sui obliquior est,
Plin. 2, 77, 79, § 188.—Fig.A.Of relationship, not direct, collateral ( poet. and late Lat.):B.obliquum a patre genus,
i. e. not born of the same mother with myself, Stat. Th. 5, 221:obliquo maculat qui sanguine regnum,
by collateral consanguinity, Luc. 8, 286; cf.:tertio gradu veniunt... ex obliquo fratris sororisque filius,
Paul. Sent. 4, 11, 3.—Of speech.1.Indirect, covert:2.obliquis orationibus carpere aliquem,
Suet. Dom. 2:insectatio,
Tac. A. 14, 11:dicta,
Aur. Vict. Epit. 9:verba,
Amm. 15, 5, 4.—In a bad sense, envious, hostile (post-class.):3.Cato adversus potentes semper obliquus,
Flor. 4, 2, 9.—In gram.a.Obliquus casus, an oblique case (i. e. all the cases except the nom. and voc.), opp. rectus:b.alia casus habent et rectos et obliquos,
Varr. L. L. 8, § 49 Müll.—Obliqua oratio, indirect speech: apud historicos reperiuntur obliquae allocutiones, ut in T. Livii primo statim libro (c. 9): urbes quoque, ut cetera, ex infimo nasci;A.deinde, etc.,
Quint. 9, 2, 37:oratio,
Just. 38, 3, 11.— Hence, adv.: oblīquē, sideways, athwart, obliquely.Lit. (class.):B.quae (atomi) recte, quae oblique ferantur,
Cic. Fin. 1, 6, 20:sublicae oblique agebantur,
Caes. B. G. 4, 17, 9: procedere. Plin. 9, 30, 50, § 95:situs signifer,
id. 2, 15, 13, § 63.—Trop., indirectly, covertly (post-Aug.):aliquem castigare,
Tac. A. 3, 35:perstringere aliquem,
id. ib. 5, 2:admonere,
Gell. 3, 2, 16:agere,
id. 7, 17, 4. -
8 līvidus
līvidus adj. with sup. [LIV-], of a leaden color, bluish, blue: vada, V.: racemi, H.: lividissima vorago, Ct.— Black and blue, livid, bruised: armis Bracchia, H.: Ora livida facta, O.— Making livid, deadly: Livida materno fervent adipata veneno, Iu.—Fig., envious, invidious, spiteful, malicious: malevoli et lividi: nos lividus odit, H.: obliviones, i. e. destructive of praise, H.* * *livida, lividum ADJlivid, slate-colored; discolored by bruises; envious, spiteful -
9 liveo
līvĕo, ēre, v. n. [for pliveo; Gr. pelios, pellos, dark-blue; cf.: pullus, pallidus], to be of a bluish color, black and blue, livid:II.livent rubigine dentes,
Ov. M. 2, 776:livere catenis,
Prop. 4 (5), 7, 65.—Trop., to be envious, to envy (mostly poet. for invideo).(α).Absol.:(β).livet Carinus, rumpitur, furit, plorat,
Mart. 8, 61, 1; Stat. Th. 11, 211.—With dat., to envy:A.livere iis, qui eloquentiam exercent,
Tac. A. 13, 42:qui mihi livet,
Mart. 6, 86, 6; 11, 94, 1.—Hence, lī-vens, entis, P. a.Bluish, lead-colored, black and blue, livid:B.plumbum,
Verg. A. 7, 687:pruna,
Ov. M. 13, 817:crura compedibus,
id. Am. 2, 2, 47:oculi in morte,
Stat. Th. 1, 617:venenum,
Sil. 2, 707.— -
10 aeger
aeger, gra, grum, adj. [Curtius proposes to connect it with ep-eigô, to press, drive; aigis, storm-wind; aiges, waves; and Sanscr. egāmi, to tremble; trembling, shaking, being a common symptom of illness], designates indisposition, as well of mind as of body (while aegrotus is generally used only of physical disease; class.; in Cic. far more frequent than aegrotus; Celsus uses only aeger, never aegrotus).I. (α).Of men:(β).homines aegri morbo gravi,
Cic. Cat. 1, 13:graviter aegrum fuisse,
id. Div. 1, 25; id. Tusc. 2, 25, 61:infirma atque aegra valetudo,
id. Brut. 48 fin.:aegro corpore esse,
id. ad Quir. 1 fin.:ex vulnere,
id. Rep. 2, 21:vulneribus,
Nep. Milt. 7:pedibus,
Sall. C. 59, 4; so Liv. 42, 28; Tac. H. 3, 38;Wernsd. Poët. L. Min. 6, 197, 8: stomachus,
Hor. S. 2, 2, 43:anhelitus,
shortness of breath, Verg. A. 5, 432.—At a later period constr. with gen. or acc.:Psyche aegra corporis, animi saucia,
App. M. 4, 86, p. 310 Oud. (cf. id. ib. 5, 102, p. 360 Oud.: Psyche corporis et animi alioquin infirma; and Liv. Andron. ap. Prisc. p. 725 P.:inops, aegra sanitatis, where, however, Bothe suspects aegra to be a gloss.): memini, me quondam pedes tunc graviter aegrum,
Gell. 19, 10.—Subst., a sick person, Cic. Div. 2, 3:ne aegri quidem omnes convalescunt,
id. N. D. 2, 4: aegro adhibere medicinam, id. de Or. 2, 44, 186:vicinum funus aegros exanimat,
Hor. S. 1, 4, 126:ungebant oleo multos aegros,
Vulg. Marc. 6, 16; ib. Act. 5, 16. —Hence, ab aegris servus, an attendant on the sick, a nurse (cf. ab):D. M. SEXTORIO AVG. LIB. AB AEGRIS CVBICVLARIORVM,
Inscr. Orell. 2886.—Of brutes:(γ).sues aegri,
Verg. G. 3, 496; so Col. 6, 5, 1:avidos inlidit in aegrum Cornipedem cursus,
i. e. wounded, Stat. Th. 11, 517.—Of plants, diseased:II.seges aegra,
Verg. A. 3, 142:aegra arbor,
Pall. Febr. 25, 23:vitis,
id. Mart. 7, 4.—Fig.A.Of the mind, troubled, anxious, dejected, sad, sorrowful, etc., of any agitation of the passions or feelings, of love, hope, fear, anxiety, sorrow:(α).aeger animus,
Sall. J. 74:aegris animis legati superveniunt,
Liv. 2, 3, 5; cf.Drak. ad h. l.: scribendi cacoëthes aegro in corde senescit,
Juv. 7, 52: aegri mortales, i. e. miseri (deiloi brotoi, oizuroi, poluponoi), Verg. A. 2, 268; constr. with abl., gen., and ab.With abl.: Medea animo aegra, amore saevo saucia, Enn. ap. Cic. Cael. 8 (the later edd. animo aegro, as B. and K.):(β).animus aeger avaritiā,
Sall. J. 31:amore,
Liv. 30, 11:curis,
Verg. A. 1, 208 al. —With gen. of respect (cf. Drak. ad Liv. 30, 15, 9; Rudd. II. p. 73; and Roby, II. § 1321): aeger consilii, infirm in purpose, Sall. Fragm. ap. Arusian, p. 212 Lind., and Stat. Th. 9, 141:(γ).animi,
Liv. 1, 58; 2, 36; Curt. 4, 3, 11.— Of cause:rerum temere motarum,
Flor. 3, 17, 9:morae,
Luc. 7, 240:delicti,
Sil. 13, 52:pericli,
id. 15, 135:timoris,
id. 3, 72.—With ab:B.A morbo valui, ab animo aeger fui,
Plaut. Ep. 1, 2, 26.—Trop., of a diseased condition of the state, suffering, weak, feeble:a.maxime aegra et prope deposita rei publicae pars,
Cic. Verr. 2, 1, 2:qui et semper aegri aliquid esse in re publica volunt,
Liv. 5, 3; Flor. 3, 23 al.— Of the eyes, evil, envious:recentem aliorum felicitatem aegris oculis introspicere,
Tac. H. 2, 20 (Halm here reads acribus). —Of abstr. things, sad, sorrowful, grievous, unfortunate (class., but for the most part poet.):numquam quidquam meo animo fuit aegrius,
Plaut. Am. 3, 2, 29 (where aegrius may be the adv.;v. aegre below): dolores aegri,
Lucr. 3, 905:luctus,
id. 3, 933:amor,
Verg. G. 4, 464:mors,
id. ib. 3, 512:spes,
i. e. faint, slight hope, Sil. 9, 543:fides,
wavering, id. 2, 392 al. —As subst.: aegrum, i, n.:plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi,
more pain, Plaut. Am. 2, 2, 11:sed cui nihil accidit aegri,
Lucr. 5, 171.— Adv.: aegrē.— Lit.Object.(α).Uncomfortably:(β).nescio quid meo animost aegre,
disturbs my mind, vexes, annoys me, Plaut. Merc. 2, 3, 35; so, aegre esse alicui, often in Plaut. and Ter. (like bene or male esse alicui); Plaut. Bacch. 5, 1, 26; id. Capt. 3, 5, 43; Ter. Hec. 2, 1, 63 al.; cf.opp. volupe, volup: si illis aegrest, mihi quod volup est,
Plaut. Mil. 3, 1, 152.— Absol.:aegre est,
Ter. Ad. 1, 2, 57.—Also:aegre facere alicui,
to vex, hurt, Plaut. Cas. 3, 4, 17; Ter. Eun. 5, 5, 31; and:aegre audire aliquid ex aliquo,
any thing annoying, disagreeable, id. Hec. 5, 1, 39.—With difficulty or effort (opp. facile):(γ).omnis conglutinatio recens aegre, inveterata facile divellitur,
Cic. de Sen. 20, 72; cf.:inveteratio, ut in corporibus, aegrius depellitur quam perturbatio,
id. Tusc. 4, 37, 81; and:omne bellum sumi facile, ceterum aegerrime desinere,
Sall. J. 83, 1:nec magis versutus nec quo ab caveas aegrius,
Plaut. As. 1, 1, 106:aegre rastris terram rimantur,
Verg. G. 3, 534 al.:non aegre persequi iter,
Col. 9, 8, 9; so,haud aegre,
Curt. 4, 3, 10; 10, 8, 22. —More freq.,= vix, Gr. mogis, hardly, scarcely:b.aegre nimis risum continui,
Plaut. As. 3, 2, 36:aegre me tenui,
Cic. Att. 16, 11:aegre fero, v. fero: aegre abstinere quin, etc.,
Liv. 2, 45:aegre stantes,
Tac. Agr. 36 al. —Hence often vix aegreque in connection, Plaut. Poen. 1, 2, 27; Flor. 2, 10; Macr. Somn. Scip. 1, 7; id. S. 1, 7; App. M. 1, p. 111.—Subject., with grief, regret, displeasure, or dislike, unwillingly, reluctantly: discessit, aegre ferens, distempered, vexed (opp. laetus), Cic. Div. 1, 33 fin.:aegre pati,
Liv. 1, 9 et saep.:aegre tolerare,
Tac. Agr. 13:si alibi plus perdiderim, minus aegre habeam, i. e. feram,
Plaut. Bacch. 5, 1, 16:aegre carere,
Cic. Imp. Pomp. 5, 13. — Comp.:quod aegrius patimur,
Liv. 7, 13: aegrius accipere, Tac. Ann. 4, 71.— Sup.:aegerrime ferre,
Sall. J. 87: aegerrime pati Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 105. -
11 aegrum
aeger, gra, grum, adj. [Curtius proposes to connect it with ep-eigô, to press, drive; aigis, storm-wind; aiges, waves; and Sanscr. egāmi, to tremble; trembling, shaking, being a common symptom of illness], designates indisposition, as well of mind as of body (while aegrotus is generally used only of physical disease; class.; in Cic. far more frequent than aegrotus; Celsus uses only aeger, never aegrotus).I. (α).Of men:(β).homines aegri morbo gravi,
Cic. Cat. 1, 13:graviter aegrum fuisse,
id. Div. 1, 25; id. Tusc. 2, 25, 61:infirma atque aegra valetudo,
id. Brut. 48 fin.:aegro corpore esse,
id. ad Quir. 1 fin.:ex vulnere,
id. Rep. 2, 21:vulneribus,
Nep. Milt. 7:pedibus,
Sall. C. 59, 4; so Liv. 42, 28; Tac. H. 3, 38;Wernsd. Poët. L. Min. 6, 197, 8: stomachus,
Hor. S. 2, 2, 43:anhelitus,
shortness of breath, Verg. A. 5, 432.—At a later period constr. with gen. or acc.:Psyche aegra corporis, animi saucia,
App. M. 4, 86, p. 310 Oud. (cf. id. ib. 5, 102, p. 360 Oud.: Psyche corporis et animi alioquin infirma; and Liv. Andron. ap. Prisc. p. 725 P.:inops, aegra sanitatis, where, however, Bothe suspects aegra to be a gloss.): memini, me quondam pedes tunc graviter aegrum,
Gell. 19, 10.—Subst., a sick person, Cic. Div. 2, 3:ne aegri quidem omnes convalescunt,
id. N. D. 2, 4: aegro adhibere medicinam, id. de Or. 2, 44, 186:vicinum funus aegros exanimat,
Hor. S. 1, 4, 126:ungebant oleo multos aegros,
Vulg. Marc. 6, 16; ib. Act. 5, 16. —Hence, ab aegris servus, an attendant on the sick, a nurse (cf. ab):D. M. SEXTORIO AVG. LIB. AB AEGRIS CVBICVLARIORVM,
Inscr. Orell. 2886.—Of brutes:(γ).sues aegri,
Verg. G. 3, 496; so Col. 6, 5, 1:avidos inlidit in aegrum Cornipedem cursus,
i. e. wounded, Stat. Th. 11, 517.—Of plants, diseased:II.seges aegra,
Verg. A. 3, 142:aegra arbor,
Pall. Febr. 25, 23:vitis,
id. Mart. 7, 4.—Fig.A.Of the mind, troubled, anxious, dejected, sad, sorrowful, etc., of any agitation of the passions or feelings, of love, hope, fear, anxiety, sorrow:(α).aeger animus,
Sall. J. 74:aegris animis legati superveniunt,
Liv. 2, 3, 5; cf.Drak. ad h. l.: scribendi cacoëthes aegro in corde senescit,
Juv. 7, 52: aegri mortales, i. e. miseri (deiloi brotoi, oizuroi, poluponoi), Verg. A. 2, 268; constr. with abl., gen., and ab.With abl.: Medea animo aegra, amore saevo saucia, Enn. ap. Cic. Cael. 8 (the later edd. animo aegro, as B. and K.):(β).animus aeger avaritiā,
Sall. J. 31:amore,
Liv. 30, 11:curis,
Verg. A. 1, 208 al. —With gen. of respect (cf. Drak. ad Liv. 30, 15, 9; Rudd. II. p. 73; and Roby, II. § 1321): aeger consilii, infirm in purpose, Sall. Fragm. ap. Arusian, p. 212 Lind., and Stat. Th. 9, 141:(γ).animi,
Liv. 1, 58; 2, 36; Curt. 4, 3, 11.— Of cause:rerum temere motarum,
Flor. 3, 17, 9:morae,
Luc. 7, 240:delicti,
Sil. 13, 52:pericli,
id. 15, 135:timoris,
id. 3, 72.—With ab:B.A morbo valui, ab animo aeger fui,
Plaut. Ep. 1, 2, 26.—Trop., of a diseased condition of the state, suffering, weak, feeble:a.maxime aegra et prope deposita rei publicae pars,
Cic. Verr. 2, 1, 2:qui et semper aegri aliquid esse in re publica volunt,
Liv. 5, 3; Flor. 3, 23 al.— Of the eyes, evil, envious:recentem aliorum felicitatem aegris oculis introspicere,
Tac. H. 2, 20 (Halm here reads acribus). —Of abstr. things, sad, sorrowful, grievous, unfortunate (class., but for the most part poet.):numquam quidquam meo animo fuit aegrius,
Plaut. Am. 3, 2, 29 (where aegrius may be the adv.;v. aegre below): dolores aegri,
Lucr. 3, 905:luctus,
id. 3, 933:amor,
Verg. G. 4, 464:mors,
id. ib. 3, 512:spes,
i. e. faint, slight hope, Sil. 9, 543:fides,
wavering, id. 2, 392 al. —As subst.: aegrum, i, n.:plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi,
more pain, Plaut. Am. 2, 2, 11:sed cui nihil accidit aegri,
Lucr. 5, 171.— Adv.: aegrē.— Lit.Object.(α).Uncomfortably:(β).nescio quid meo animost aegre,
disturbs my mind, vexes, annoys me, Plaut. Merc. 2, 3, 35; so, aegre esse alicui, often in Plaut. and Ter. (like bene or male esse alicui); Plaut. Bacch. 5, 1, 26; id. Capt. 3, 5, 43; Ter. Hec. 2, 1, 63 al.; cf.opp. volupe, volup: si illis aegrest, mihi quod volup est,
Plaut. Mil. 3, 1, 152.— Absol.:aegre est,
Ter. Ad. 1, 2, 57.—Also:aegre facere alicui,
to vex, hurt, Plaut. Cas. 3, 4, 17; Ter. Eun. 5, 5, 31; and:aegre audire aliquid ex aliquo,
any thing annoying, disagreeable, id. Hec. 5, 1, 39.—With difficulty or effort (opp. facile):(γ).omnis conglutinatio recens aegre, inveterata facile divellitur,
Cic. de Sen. 20, 72; cf.:inveteratio, ut in corporibus, aegrius depellitur quam perturbatio,
id. Tusc. 4, 37, 81; and:omne bellum sumi facile, ceterum aegerrime desinere,
Sall. J. 83, 1:nec magis versutus nec quo ab caveas aegrius,
Plaut. As. 1, 1, 106:aegre rastris terram rimantur,
Verg. G. 3, 534 al.:non aegre persequi iter,
Col. 9, 8, 9; so,haud aegre,
Curt. 4, 3, 10; 10, 8, 22. —More freq.,= vix, Gr. mogis, hardly, scarcely:b.aegre nimis risum continui,
Plaut. As. 3, 2, 36:aegre me tenui,
Cic. Att. 16, 11:aegre fero, v. fero: aegre abstinere quin, etc.,
Liv. 2, 45:aegre stantes,
Tac. Agr. 36 al. —Hence often vix aegreque in connection, Plaut. Poen. 1, 2, 27; Flor. 2, 10; Macr. Somn. Scip. 1, 7; id. S. 1, 7; App. M. 1, p. 111.—Subject., with grief, regret, displeasure, or dislike, unwillingly, reluctantly: discessit, aegre ferens, distempered, vexed (opp. laetus), Cic. Div. 1, 33 fin.:aegre pati,
Liv. 1, 9 et saep.:aegre tolerare,
Tac. Agr. 13:si alibi plus perdiderim, minus aegre habeam, i. e. feram,
Plaut. Bacch. 5, 1, 16:aegre carere,
Cic. Imp. Pomp. 5, 13. — Comp.:quod aegrius patimur,
Liv. 7, 13: aegrius accipere, Tac. Ann. 4, 71.— Sup.:aegerrime ferre,
Sall. J. 87: aegerrime pati Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 105. -
12 aemulor
aemŭlor, ātus, 1, v. dep. [aemulus], to rival, to endeavor to equal or to excel one, to emulate, vie with, in a good and bad sense; hence (as a consequence of this action). to equal one by emulating.I.In a good sense, constr. with acc., v. II.:II.quoniam aemulari non licet, nunc invides,
Plaut. Mil. 3, 2, 26:omnes ejus instituta laudare facilius possunt quam aemulari,
Cic. Fl. 26; Nep. Epam. 5; Liv. 1, 18; cf. Tac. H. 3, 81: Pindarum quisquis studet aemulari, * Hor. C. 4, 2, 1; Quint. 10, 1, 62:severitatem alicujus,
Tac. H. 2, 68:virtutes majorum,
id. Agr. 15 et saep.— Transf. of things:Basilicae uvae Albanum vinum aemulantur,
Plin. 14, 2, 4, § 30.—Prov.:aemulari umbras,
to fight shadows, Prop. 3, 32, 19 (cf. Cic. Att. 15, 20: qui umbras timet).—In a bad sense, to strive after or vie with enviously, to be envious of, be jealous of, zêlotupein; constr. with dat., while in the first signif. down to Quint. with acc.; v. Spald. ad Quint. 10, 1, 122;Rudd. II. p. 151: iis aemulemur, qui ea habent, quae nos habere cupimus,
Cic. Tusc. 1, 19; cf. 4, 26; Just. 6, 9.—Also with cum:ne mecum aemuletur,
Liv. 28, 43:inter se,
Tac. H. 2, 81.—With inf.:aemulabantur corruptissimum quemque pretio inlicere,
Tac. H. 2, 62.—Hence, * aemŭlanter, adv., emulously, Tert. c. Haer. 40. -
13 aemulus
aemŭlus, a, um, adj. [cf. hamillaomai and hama, imitor, imago, Germ. ahmen (Eng. aim) in nachahmen = to imitate], striving after another earnestly, emulating, rivalling, emulous (cf. aemulatio and aemulor), in a good and bad sense; constr. with dat. or as subst. with gen.I.In a good sense, Att. ap. Auct. Her, 2, 26, 42:II.laudum,
Cic. Phil. 2, 12:laudis,
id. Cael. 14:aemulus atque imitator studiorum ac laborum,
id. Marc. 1:Timagenis aemula lingua,
Hor. Ep. 1, 19, 15:itinerum Herculis,
Liv. 21, 41.—With ne and subj.: milites aemuli, ne dissimiles viderentur, Aur. Vict Caes. 8, 3.—In a bad sense, both of one who, with a hostile feeling, strives after the possessions of another, and of one who, on account of his strong desire for a thing, envies him who possesses it; envious, jealous, grudging. — With gen.: Karthago aemula imperii Romani, Sall C. 10; Vell. 2, 1:III.Triton,
Verg. A. 6, 173:quem remoto aemulo aequiorem sibi sperabat,
Tac. A. 3, 8:Britannici,
Suet. Ner. 6.—Subst., a rival = rivalis: mihi es aemula, you are my rival (i. e. you have the same desire as I), Plaut. Rud. 1, 4, 20; Ter. Eun. 4, 1, 9; cf. id. ib. 2, 1, 8;► Facta dictaque ejus aemulus for aemulans, Sall.si non tamquam virum, at tamquam aemulum removisset,
Cic. Verr 2, 5, 31: et si nulla subest aemula, languet amor, Ov A. A. 2, 436.—By meton. (eccl.), an enemy:videbis aemulum tuum in templo,
Vulg. 1 Reg. 2, 32;affligebat eam aemula,
ib. 1, 6.— In gen., mostly of things without life, vying with, rivalling a thing, i. e. comparable to, similar to, with dat., v. Rudd. II. p. 70 ( poet., and in prose after the Aug. per.):tibia tubae Aemula,
Hor. A. P. 203:labra rosis,
Mart. 4, 42:Tuscis vina cadis,
id. 13, 118; Plin. 9, 17, 29, § 63; id. 15, 18, 19, § 68 al.:Dictator Caesar summis oratoribus aemulus, i. e. aequiparandus,
Tac. A. 13, 3.Fragm. Hist. 3 (cf. celatum indagator for indagans in Plaut. Trin. 2, 1, 15, unless celatum be here a gen.). -
14 aemulor
aemulor ātus, ārī [aemulus], to rival, vie with, emulate, strive to excel: eius instituta: Agamemnonem, N.: studia, L.: virtutes, Ta.—To envy, be jealous of: iis qui, etc.: mecum, L.: inter se, Ta.* * *aemulari, aemulatus sum V DEPape, imitate, emulate; be envious, jealous of, vie with a rival; copy (book) -
15 iniquus
ĭnīquus, a, um, adj. [2. in-aequus], unequal.I.Lit.A.Uneven, not level, steep:B.puppis, inflicta vadis, dorso dum pendet iniquo,
Verg. A. 10, 303:juga montis iniqui,
Ov. M. 10, 172.—Not of the right measure, too great or too small:II.haeret Hylas lateri (Herculis), passusque moratur iniquos,
greater than his own, Val. Fl. 3, 486:iniquae heminae,
Pers. 1, 130:pocula iniqua,
too large, Ser. Samm. 37:iniquo pondere rastri,
too heavy, Verg. G. 1, 164; so,adhibitis iniquis ponderibus,
Dig. 18, 1, 32:sol,
too hot, Verg. A. 7, 227:merum,
taken immoderately, Val. Fl. 3, 66.—Transf.A.Unfair, unjust:B.quam iniqui sunt patres omnes in adulescentes judices,
Ter. Heaut. 2, 1, 7:pacem vel iniquā condicione retinere,
Cic. Att. 8, 11, D, §6: quid hoc iniquius dici potest,
id. Quint. 2, 8:causa,
Ter. And. 1, 5, 22:lex,
Hor. S. 1, 3, 67:Parcae,
id. C. 2, 6, 9:quis iniquae Tam patiens urbis, ut, etc.,
Juv. 1, 30:ventres modio castigare iniquo,
with short measure, scanty fare, id. 14, 126:praeripere... valde est iniquum,
Cic. Har. Resp. 3, 6.—Inimical, hostile, adverse:C.iniquum esse in aliquem,
Ter. Hec. 3, 5, 25:homines natura asperi atque omnibus iniqui,
Cic. Planc. 16, 40:animo iniquissimo infestissimoque aliquem intueri,
id. Verr. 2, 5, 55, § 144:obscurius iniqui,
id. Fam. 1, 5, b, 2:sermones,
id. ib. 1, 9, 20:vultu iniquo spectare,
with an envious, spiteful look, Ov. A. A. 1, 313.— Subst.: ĭnīquus, i, m., an enemy, foe:iniqui mei,
Cic. Planc. 16, 40; id. Fam. 11, 27, 7:tui,
id. Verr. 2, 2, 69, § 167 Zumpt:nonnulli nostri iniqui,
id. Planc. 23, 57.— Also in sup.:omnibus iniquissimis meis,
Cic. Verr. 2, 5, 69 init.; cf. inimicus, and Zumpt, Gram. § 410.—Hurtful, injurious, unfavorable, disadvantageous:D.loco iniquo subeundum erat ad hostes,
Liv. 2, 31, 4:ascensu,
id. 28, 16, 7:loca ad transitum,
id. 8, 38, 6; cf.spatio,
Verg. A. 5, 203; id. G. 4, 147:palus gnara vincentibus, iniqua (i. e. invia) nesciis,
Tac. A. 1, 63:tributum iniquo suo tempore imperatum,
Liv. 2, 23, 5:consilia cum patriae tum sibi capere,
Nep. Paus. 3, 3:vina capiti,
Plin. 13, 4, 9, § 44:casus,
Verg. A. 6, 475: sortem miserari iniquam, hard, id. ib. 12, 243.— Comp.:in locum iniquiorem progredi,
Caes. B. G. 2, 10, 4.— Sup.:iniquissimo nostris loco proelium committere coeperunt,
Caes. B. G. 5, 32 fin.; so,locum subire,
id. ib. 2, 27 fin. —Unwilling, impatient, discontented:E.iniquo animo pati,
Ter. Eun. 2, 1, 6:iniquo animo ferre aliquid,
Cic. Tusc. 2, 2, 5:iniquissimo animo mori,
id. de Sen. 23, 83:iniquae mentis asellus,
Hor. S. 1, 9, 20:utrum aequo an iniquo animo mortem subieris jam nihil refert,
Lact. 3, 27, 8:caelestes iniqui,
ungracious, unkind, Ov. H. 8, 87.—Unsuitable:F. 1.hoc paene iniquum est, comico choragio conari agere nos tragoediam,
Plaut. Capt. prol. 61.—Lit., unequally:2.quam inique comparatum est,
Ter. Phorm. 1, 1, 7; cf.:numquam vidi iniquius concertationem comparatam,
i. e. where the parties were more unequally matched, id. Ad. 2, 2, 4; and:hoc prope iniquissime comparatum est, etc.,
Cic. Clu. 21, 57.—Trop.a.Unfairly, unjustly (opp. jure):b. c.occidere,
Liv. 39, 48, 2:facere aliquid erga aliquem,
Plaut. Cas. 3, 4, 27:pacisci,
Cic. Verr. 2, 3, 14, § 37:expulsi, Auct. Or. pro Dom. 33: locum immeritum causari,
Hor. Ep. 1, 14, 12.—Not patiently, indignantly:aliquid ferre,
Lact. 6, 4 med.; cf.:aliquid iniquissime ferre,
Suet. Caes. 45. -
16 Malevola
mălĕvŏlus ( mălĭv-), a, um, adj. [male-volo], ill-disposed towards any one, disaffected, envious, spiteful, malevolent.I.Adj. with dat., or in with acc. (class.):II. A.si omnibus est malevolus,
Cic. Fam. 2, 17, 7:Cato in me turpiter fuit malevolus,
id. Att. 7, 2, 7.— Transf., of things:sermones,
Cic. Fam. 3, 10, 10.—Mă-lĕvŏlus, i, m., an ill-disposed person, a foe, an enemy:B.omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem,
Cic. Balb. 25, 56:et invidi et malevoli et lividi,
id. Tusc. 4, 12, 28.— -
17 malevole
mălĕvŏlus ( mălĭv-), a, um, adj. [male-volo], ill-disposed towards any one, disaffected, envious, spiteful, malevolent.I.Adj. with dat., or in with acc. (class.):II. A.si omnibus est malevolus,
Cic. Fam. 2, 17, 7:Cato in me turpiter fuit malevolus,
id. Att. 7, 2, 7.— Transf., of things:sermones,
Cic. Fam. 3, 10, 10.—Mă-lĕvŏlus, i, m., an ill-disposed person, a foe, an enemy:B.omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem,
Cic. Balb. 25, 56:et invidi et malevoli et lividi,
id. Tusc. 4, 12, 28.— -
18 Malevolus
mălĕvŏlus ( mălĭv-), a, um, adj. [male-volo], ill-disposed towards any one, disaffected, envious, spiteful, malevolent.I.Adj. with dat., or in with acc. (class.):II. A.si omnibus est malevolus,
Cic. Fam. 2, 17, 7:Cato in me turpiter fuit malevolus,
id. Att. 7, 2, 7.— Transf., of things:sermones,
Cic. Fam. 3, 10, 10.—Mă-lĕvŏlus, i, m., an ill-disposed person, a foe, an enemy:B.omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem,
Cic. Balb. 25, 56:et invidi et malevoli et lividi,
id. Tusc. 4, 12, 28.— -
19 malevolus
mălĕvŏlus ( mălĭv-), a, um, adj. [male-volo], ill-disposed towards any one, disaffected, envious, spiteful, malevolent.I.Adj. with dat., or in with acc. (class.):II. A.si omnibus est malevolus,
Cic. Fam. 2, 17, 7:Cato in me turpiter fuit malevolus,
id. Att. 7, 2, 7.— Transf., of things:sermones,
Cic. Fam. 3, 10, 10.—Mă-lĕvŏlus, i, m., an ill-disposed person, a foe, an enemy:B.omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem,
Cic. Balb. 25, 56:et invidi et malevoli et lividi,
id. Tusc. 4, 12, 28.— -
20 malivolus
mălĕvŏlus ( mălĭv-), a, um, adj. [male-volo], ill-disposed towards any one, disaffected, envious, spiteful, malevolent.I.Adj. with dat., or in with acc. (class.):II. A.si omnibus est malevolus,
Cic. Fam. 2, 17, 7:Cato in me turpiter fuit malevolus,
id. Att. 7, 2, 7.— Transf., of things:sermones,
Cic. Fam. 3, 10, 10.—Mă-lĕvŏlus, i, m., an ill-disposed person, a foe, an enemy:B.omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem,
Cic. Balb. 25, 56:et invidi et malevoli et lividi,
id. Tusc. 4, 12, 28.—
- 1
- 2
См. также в других словарях:
envious - enviable — ◊ envious If you are envious, you wish you had something such as a possession, quality, or ability that someone else has. We see them doing things we are not allowed to do, and are envious. I tried hard not to be envious. You say that you are… … Useful english dictionary
envious — [adj] jealous, resentful appetent, aspiring, begrudging, coveting, covetous, craving, desiring, desirous, distrustful, fain, grasping, greedy, green eyed*, green with envy*, grudging, hankering, invidious, jaundiced, longing for, malicious,… … New thesaurus
envious — [[t]e̱nviəs[/t]] ADJ GRADED: oft ADJ of n If you are envious of someone, you want something that they have. I don t think I m envious of your success... Do I sound envious? I pity them, actually. ...envious thoughts. Derived words: enviously ADV… … English dictionary
envious — Synonyms and related words: beefing, begrudging, bellyaching, bitching, complaining, complaintful, coveting, covetous, crabbing, crabby, cranky, croaking, desirous, desirous of, disappointed, discontented, disgruntled, displeased, dissatisfied,… … Moby Thesaurus
envious — I (New American Roget s College Thesaurus) adj. jealous, invidious, covetous. See jealousy. II (Roget s IV) modif. 1. [Having a jealous nature] Syn. distrustful, suspicious, watchful; see jealous . 2. [DeSiring a possession of another] Syn.… … English dictionary for students
envious — adj begrudging, jealous, resentful, green eyed, green with envy, Obs. emulous; covetous, desirous, itching, yearning, hankering; discontent, malcontent, dissatisfied, displeased, unhappy … A Note on the Style of the synonym finder
green with envy — envious, wishing to have someone else s property How I wish I owned your Acura. I m green with envy … English idioms
green with envy — envious, jealous, covetous, desirous, dissatisfied, resentful … English contemporary dictionary
The Life Aquatic with Steve Zissou — Steve Zissou redirects here. For the attorney, see Steve Zissou (jurist). The Life Aquatic with Steve Zissou Theatrical release poster Directed by Wes Anderson … Wikipedia
The House with the Green Shutters — Infobox Book name = The House with the Green Shutters image caption = author = George Douglas (Brown) illustrator = cover artist = country = Scotland language = English genre = Realism publisher = John MacQueen, London release date = 1901 media… … Wikipedia
Sealed with a Diss — Infobox Book name = Sealed with A Diss author = Lisi Harrison country = United States language = English series = The Clique series genre = Young adult fiction publisher = Little, Brown and Company release date = July 2007 media type = Print… … Wikipedia